Najwieksze szczescie dla ojca i matki
Nad dobra ziemskie, rozkosze, dostatki.
To ich krew
-zycie, to ich wlasne dziecie.
Co im nad wszystko drozsze jest na swiecie..







Matka
-symbol bezgranicznej miłości,
w każdym dziecku widzi miłośc
-czy młodzi czy dorośli nie ma rozgraniczeń.
Matak
-jest tym światłem, ktore daje nam życie..
To Ona w bólach na świat nas wydaje,
kocha beziteresownie,
karmi,troszczy sie stale,
zawsze chce dla nas najlepiej,
oddaje wszystko
by nam dzieciom stworzyć ciepłe,
domowe ognisko.

Jest naszym przyjacielem,
kumplem,życia siostra,
kiedy strofuje zawsze zawsze ma na calu,
nasze dobro
Ona uczy nas co wolno a co nie,
daje rady, podniescie na duchu gdy nasz stan
psychiczny zaczyna byc słaby.
Na zawsze juz tak bedzie,
Matka
-symbol miłości,
zycia,ciepła,szcześcia,dzieciństwa,
domu i radosci.
Lecz gdy przyjdzie smutny czas sie rostac
kiedy Pan Bog wzywa ja do siebie.
Dzieki milosci Matki bedzie zawsze
w naszych sercach zywa.
To dla Ciebie Mamo
Mimo ze juz nie moge z Toba rozmawiac
ale zawsze jestes przymnie...




Raz tylko w roku jest Dzień Matki,
choć mamusiom co dzień należą się kwiatki:
czerwonej róży pączek na dobrego dnia początek.
Puszyste georginie na marzeń spełnienie.
Fiołeczki małe na zdrowie doskonałe.
Leśne konwalie małe na szczęście trwałe! 




Małe moje ręce,

Małe moje ręce,
serduszko gorące,
nikt mnie tak jak mama
nie kocha pod słońcem.

Nad promień słońca,
i barwne kwiatki,
stokrotnie milszy,
jest uśmiech Matki.
Mamo, Mamo, Coś Ci dam!
Małe serce, które mam!
Mamo, Mamo, żyj 100 lat!

Płynie Wisła, płynie,
w wodzie rybki kryje,
każda nasza mama
niechaj sto lat żyje!

Mamusiu!
Tak bardzo Cię Kocham
I dziękuję Ci za Twój uśmiech,
który ogrzewa mnie w środku,
w różnych chwilach mego życia
Najbardziej dziękuję ci za to że Jesteś! 




Maj - to życie,
Maj - to kwiaty bzy,
Konwalie, Róże, Bratki.
Maj w uczucia tak bogaty,
Maj to także Święto Matki ! 




Choć posiwiały ciemne jej sploty,
Chociaż zmarszczkami twarz jej pokryta,
Chociaż wdzięk lekki straciły kroki,
Lecz w oczach tenże uśmiech zakwita,

Ta sama miłość w sercu jej płonie,
Co wiek swój, słabość, zapomnieć każe,
Tylko do dzieci wyciąga dłonie,
I wszystko oddać gotowa w darze.

I choć na nogach ledwo się słania,
Mnie spocząć każe, "... boś ty zmęczona,
Ty tyle dzisiaj miałaś biegania..."
I tuli dziecko swoje w ramionach.

I zawsze czujna, ciągle gotowa
Pomagać dzieciom swym do ostatka,
Miłość swą w czyny zdobi, nie w słowa -
- To ma jedyna, najdroższa matka!





Przegladam zakamarki wspomnień,
wraz z zachodem słońca,
różowa poświata zagląda do okna,
jawi mi się dom spowity mgłami,
stół ceratą barwną nakryty
i zapach lawendy nad nami,
przy stole Matka,
zajęta szyciem, uśmiechnięta,
chociaż nie łatwe miała życie,
dwie dziewczynki,lalkami zajęte,
pod stołem bawią się skrycie,
jedna drugiej,warkocze zaplata
w kokardy plącze,w kolory bogata,
spokój i cisza do snu kołysze,
oczy zachodzą mgłą,głosów nie słyszę,
głowę swoją pochylam,
łzy z oczu ocieram,
w różowym świetle tak trudno żyć,
ale prócz wspomnień nie mam juz nic.