lizaczek - Babcia

Jestem babcią już od lat.
Wnuczki moje to mój świat.
Kocham bardzo je szalenie,
uczuć swoich już nie zmienię.

Kiedy rano się obudzę,
wnuczek śmiechem wita mnie.
Woła głośno babciu wstawaj
i buziaka szybko dawaj.

Babcia szybko się ubiera,
w słowach swoich nie przebiera,
Mówi jak go bardzo kocha.
Szybko robi mu śniadanko,
naleśniczek i kakałko.

Potem idą na spacerek,
w głowie świta mu figielek.
Nie ominie też kałuży,
babci spacer już się dłuży.

Woła prosi nie wchodź tam!
A on już zająca ma.

Wreszcie spacer zakończyli,
będzie pranie i kąpanie,
no i małe przytulanie.
Potem poobiednie spanie.

Och jaki byłby smutny świat,
gdyby wnuczek nie miał wad.
Gdyby ciągle grzeczny był,
i posłusznie wszystko jadł.

A tak babcia kocha tego smyka,
który ciągle jej umyka.
Psoci ,broi i figluje,
i z babci czasem żartuje.