Sąsiadowi przez ścianę

Dawno mnie już chętka bierze
Drapnąć co o inżynierze
Lecz cóż tu napisać bystrze
O inżynierze magistrze.

Fajny facet co się zowie
Czarna głowa jasno w głowie
Lubi gatki i zagadki
Lubi panny i mężatki.

Choć już tydzień tutaj leży
Ale pacjent jak należy
Całą salę on zabawia
I zagadki różne stawia.

I choć prosty chłop od pługa
Biedę chwali, biedę struga
Lubi pana inżyniera
Bo co powie na śmiech zbiera.

Nieraz w zimowe wieczory
Siedzimy do późnej pory.
Polubiłem go ogromnie
A on też przylgnął do mnie

Co dzień z rana tu zagląda
No i pyta jak tam zdrowie
Sam dość dobrze już wygląda
Sala chórem mu odpowie

Trochę lepiej dzięki Bogu
Niech pan tak nie stoi w progu
I zapraszam go do siebie
Mówi: wpadnę po potrzebnie.

No i znika w drzwiach łazienki
Nie jest szczupły i nie cienki
Żona jego też magister
Pracuje w aptece

Na dworze jest mróz czy wicher
Dba o niego wielce
Tak kończę o inżynierze
Bo mnie cosik na sen bierze.





MÓJ SĄSIAD NA WROCIECH NADOBNYCH
PRZYBIŁ DOMOFON CZERWONY
WSZĘDY SIĘ ZLECIAŁY
GAWIEDZI SKUPISKA.JAK WRONY ...
KAŻDYCH NACISKAĆ CHCE GUZIK
I GĘBY OTWIERA ZDUMIONE,
ŻECH TAKIE CUDEŃKO NA ŚWIECIE
ZOSTAŁO WYNALEZIONE
JUŻ GOŚCI CAŁE GROMADY
PRZY WROCIECH STAJĄ SĄSIADA
I KAŻDYCH Z GRONA MOŻNICÓW
PRZEZ TEN DOMOFON GADA
MÓJ SĄSIAD JAK PAWIK DUMIEN
I NOSEM ZADZIERA WYSOKO
BO NA TO CZERWONE DZIWADZTWO
CORAZ T'NOWE PATRZY OKO
WE WSI,TAM ZA POLAMI
ZAZDROŚNIKÓW GRONO.
NA TYJNYCH W NOCY OBRADACH
TAK OTO POSTANOWIONO:
KIEDYĆ MÓJ SĄSIAD SIĘ POŁOŻ W POKOJU,
KU ŻONIE SIĘ OBRÓCI
TO GRONO ZAZDROSNYCH KMIECI
WROCIECH NADOBNYCH WYRZUCI
SĄSIAD K'ICH ZASMUCENIU
KŁAŚĆ SIĘ K'ŻONIE NIE CHCE
TYLKO PRZY DOMOFONIE
ZACHŁANNIE SWĄ PYCHE CHŁEPCE
I TAK MIJAJĄ TYGODNIA
I CORAZ NOWICH LUDZISKA
KAŻDYCH KMIEĆ POD DOMOFON
ZRĘCZNIE SIĘ PRZECISKA
NUDZIĆ TO JUŻ
MOJEGO SĄSIEDZINĘ ZACZYNA
BO CORAZ CZĘSCIEJ MASZYNA
STRAJKUJECH I SIĘ ZACINACH
CUŻEM SIĘ Z TEGOCH NAŚMIAŁA
KIEDYĆ Z OGROMNYM TRZASKIEM
ROZLECIACH SIĘ DOMOFONIK
U MEGOŻ SĄSIADA POD LASKIEM